Το 35% του ελλαδικού χώρου βρίσκεται σε υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης ή έχει ήδη ερημοποιηθεί

---

---

Μεγάλο μέρος του πλανήτη πλήττεται από την ερημοποίηση, όπως εξηγεί το Δίκτυο Μεσόγειο S.O.S με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ερημοποίησης,  μια διαδικασία κατά την οποία υποβαθμίζεται η παραγωγικότητα του εδάφους και ολόκληρες περιοχές μετατρέπονται σταδιακά σε μια απογυμνωμένη έκταση. Αποτελεί συνάρτηση πολλών παραγόντων με κυριότερους την διάβρωση των εδαφών, κυρίως εκεί που δεν υπάρχει η βλάστηση για να συγκρατήσει τα νερά των βροχοπτώσεων και τη μη ορθολογική διαχείριση του νερού, μέσω της υπερεκμετάλλευσης και της υποβάθμισης των υπογείων υδάτων, η οποία οδηγεί στην αλάτωση των οξίνιση των εδαφών. Επίσης ο μη βιώσιμος χαρακτήρας της γεωργίας  με τα απαρχαιωμένα δίκτυα άρδευσης και τον μη ορθολογικό προγραμματισμό των καλλιεργειών,  όπως επίσης και οι ανθρωπογενείς επεμβάσεις στην φυσική κυκλοφορία  του νερού επιδεινώνουν την υποβάθμιση και την απώλεια γονιμότητας του εδάφους. Η υποβάθμιση μπορεί να είναι αναστρέψιμη εάν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα και υιοθετηθούν ορθές πρακτικές, αν όμως κάτι τέτοιο δε συμβεί ενδεχόμενα να είναι και οριστική.

Η ερημοποίηση εκτός από τις σημαντικές επιπτώσεις που έχει στο φυσικό περιβάλλον, επιδρά  αρνητικά και στην οικονομία και στην κοινωνία μίας περιοχής, μειώνοντας την παραγωγικότητα ενός τόπου και κατ’ επέκταση το αγροτικό εισόδημα, προκαλώντας μετακινήσεις  πληθυσμού. Δεν είναι συνεπώς περίεργο πως αποτελεί έναν από τους κυριότερους λόγους του εντεινόμενου φαινομένου των περιβαλλοντικών προσφύγων.

Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, μελέτες κάνουν λόγο για περιοχές με κίνδυνο υποβάθμισης των εδαφών τους, που ανέρχονται στο 38% της Ευρωπαϊκής έκτασης. Σύμφωνα με στοιχεία του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Τομέας Εδαφολογίας και Γεωργικής Χημείας το 35% του ελλαδικού χώρου βρίσκεται σε υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης ή έχει ήδη ερημοποιηθεί, ενώ το 49% βρίσκεται σε μέτριο κίνδυνο ερημοποίησης. Οι περιοχές υψηλού κινδύνου ερημοποίησης είναι η δυτική Στερεά Ελλάδα,  το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου, η ορεινή ζώνη των Ιονίων νήσων, η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου,  η Εύβοια και μέρος της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Θράκης. Η προστασία των φυσικών πόρων μίας περιοχής από την ερημοποίηση απαιτεί σε κάθε περίπτωση εξοικονόμηση και ορθολογική διαχείριση.

in.gr