Ο Γουότσον τιμήθηκε με Νόμπελ, ηγήθηκε ερευνητικών προγραμμάτων και συνέβαλε στη χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος. Όμως η διαδρομή του δεν ήταν μόνο φως. Αμφιλεγόμενες δηλώσεις και απόψεις τον απομάκρυναν από την επιστημονική κοινότητα, αφήνοντάς τον μόνο με τη βαριά σκιά της ίδιας του της ιδιοφυΐας.
Κι όμως, η κληρονομιά του μένει: ένα σύμβολο αναζήτησης, λάθους και προόδου. Γιατί η επιστήμη, όπως και ο άνθρωπος, κουβαλά μέσα της και το φως και το σκοτάδι.
Αντίο, Τζέιμς – η έλικα που χάραξες θα συνεχίσει να γυρίζει αιώνια.

Σχόλια