Ερώτηση του Μ. Τρεμόπουλου προς την κ. Μπατζελή.
Ακολουθεί η ερώτηση του Μ. Τρεμόπουλου, η προηγούμενη σχετική ερώτηση με την απάντηση του κ. Dalli εκ μέρους της Επιτροπής και η επιστολή των Οικολόγων Πράσινων προς την κ. Μπατζελή.
Θέμα: Συμπληρωματικές διευκρινήσεις για τη χρήση του απαγορευμένου φυτοπροστατευτικού εντομοκτόνου Lebaycid στην Ελλάδα. Σε συνέχεια της Ε-1768/2010 ερώτησής μου, εκτιμώ ότι ορισμένα ζητήματα παραμένουν αδιευκρίνιστα. Για την καταπολέμηση του δάκου υπάρχουν μέθοδοι βιολογικής γεωργίας που έχουν εγκριθεί στην Ελλάδα από το ΥΑΑΤ(1) και θα έπρεπε να είχαν προτιμηθεί κατά προτεραιότητα. Επιπλέον το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων
(2) διεξήγαγε πειραματικές εργασίες αποτελεσματικότητας πλήθους «Πυρεθρινών», ως εναλλακτικά υποκατάστατα των μαρτύρων οργανοφωσφορικών Lebaycid και Dimethoate τα έτη 2002, 2005 και 2008. Κατέχω ο ίδιος γραπτά τεκμήρια ότι υπήρξε πορισματική έκθεση από στέλεχος του ΥΑΑΤ από το Φεβρουάριο του 2005, στην οποία εμφανίζονται οι υπαρκτές εναλλακτικές φυτοπροστατευτικές πυρεθρίνες, ως υποκατάστατα του Lebaycid. Θεωρούμε λοιπόν ότι στοιχειοθετείται μη νόμιμη χρήση του Lebaycid για τα έτη 2004-2009, δεδομένου ότι τόσο η παράταση χρήσης όσο και η κατ’ εξαίρεση χρήση του στηρίχθηκε σε αβάσιμο ισχυρισμό ότι είναι «αναγκαίο λόγω απρόβλεπτου κινδύνου που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με άλλα μέσα»(3)
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
1. Τέθηκαν υπόψη της από την αρμόδια ελληνική υπηρεσία οι συγκριτικές πειραματικές αξιολογήσεις των υποκατάστατων του Lebaycid; Ποίων ετών;
2. Ποια είναι η συμμετοχή της Ε.Ε. σε οικονομική βοήθεια από το 2000 μέχρι σήμερα στα πλαίσια του προγράμματος «βελτίωση της ποιότητας του ελαιολάδου», πώς διατίθεται η βοήθεια αυτή και ποιο είναι το μερίδιο της στις προαναφερόμενες πειραματικές εργασίες, 2002-2008;
3. Πώς δικαιολογούνται πειραματικές εργασίες του Ινστιτούτου Ελιάς το 2008 με μάρτυρα το Lebaycid, αφού η τελική παράτασης χρήσης του έληγε 31.12.2007;
4. Τι ποσότητες Lebaycid αποθηκεύονται ακόμα σε εγκαταστάσεις του ΥΑΑΤ; Ποια θα είναι η τύχη τους για περαιτέρω χρήση ή καταστροφή τους; Από ποια εταιρία;
5. Είναι αποδεκτή διοικητική πρακτική η κοινοποίηση από την Ελλάδα της έγκρισης του Lebaycid τον Ιούλιο για τα έτη 2008 και 2009, δηλαδή μετά τη χρήση του;
(1) Παγίδες (με φερομόνη ή άνευ) για μαζική παγίδευση του δάκου και σκευάσματα που επιτρέπονται στη βιολογική γεωργία (π.χ. spinosad). ΥΑΑΤ είναι το ελληνικό υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
(2) Υπ’ αριθ. Πρωτ. 386/8-4-2010 απαντητική επιστολή του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών φυτών Χανίων σε αίτημα που υποβλήθηκε από τον ευρωβουλευτή Μ. Τρεμόπουλο.
(3) άρθρο 8 παρ. 4, οδηγία 91/414/ΕΟΚ.
Θέμα: Συμπληρωματικές διευκρινήσεις για τη χρήση του απαγορευμένου φυτοπροστατευτικού εντομοκτόνου Lebaycid στην Ελλάδα. Σε συνέχεια της Ε-1768/2010 ερώτησής μου, εκτιμώ ότι ορισμένα ζητήματα παραμένουν αδιευκρίνιστα. Για την καταπολέμηση του δάκου υπάρχουν μέθοδοι βιολογικής γεωργίας που έχουν εγκριθεί στην Ελλάδα από το ΥΑΑΤ(1) και θα έπρεπε να είχαν προτιμηθεί κατά προτεραιότητα. Επιπλέον το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων
(2) διεξήγαγε πειραματικές εργασίες αποτελεσματικότητας πλήθους «Πυρεθρινών», ως εναλλακτικά υποκατάστατα των μαρτύρων οργανοφωσφορικών Lebaycid και Dimethoate τα έτη 2002, 2005 και 2008. Κατέχω ο ίδιος γραπτά τεκμήρια ότι υπήρξε πορισματική έκθεση από στέλεχος του ΥΑΑΤ από το Φεβρουάριο του 2005, στην οποία εμφανίζονται οι υπαρκτές εναλλακτικές φυτοπροστατευτικές πυρεθρίνες, ως υποκατάστατα του Lebaycid. Θεωρούμε λοιπόν ότι στοιχειοθετείται μη νόμιμη χρήση του Lebaycid για τα έτη 2004-2009, δεδομένου ότι τόσο η παράταση χρήσης όσο και η κατ’ εξαίρεση χρήση του στηρίχθηκε σε αβάσιμο ισχυρισμό ότι είναι «αναγκαίο λόγω απρόβλεπτου κινδύνου που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με άλλα μέσα»(3)
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
1. Τέθηκαν υπόψη της από την αρμόδια ελληνική υπηρεσία οι συγκριτικές πειραματικές αξιολογήσεις των υποκατάστατων του Lebaycid; Ποίων ετών;
2. Ποια είναι η συμμετοχή της Ε.Ε. σε οικονομική βοήθεια από το 2000 μέχρι σήμερα στα πλαίσια του προγράμματος «βελτίωση της ποιότητας του ελαιολάδου», πώς διατίθεται η βοήθεια αυτή και ποιο είναι το μερίδιο της στις προαναφερόμενες πειραματικές εργασίες, 2002-2008;
3. Πώς δικαιολογούνται πειραματικές εργασίες του Ινστιτούτου Ελιάς το 2008 με μάρτυρα το Lebaycid, αφού η τελική παράτασης χρήσης του έληγε 31.12.2007;
4. Τι ποσότητες Lebaycid αποθηκεύονται ακόμα σε εγκαταστάσεις του ΥΑΑΤ; Ποια θα είναι η τύχη τους για περαιτέρω χρήση ή καταστροφή τους; Από ποια εταιρία;
5. Είναι αποδεκτή διοικητική πρακτική η κοινοποίηση από την Ελλάδα της έγκρισης του Lebaycid τον Ιούλιο για τα έτη 2008 και 2009, δηλαδή μετά τη χρήση του;
(1) Παγίδες (με φερομόνη ή άνευ) για μαζική παγίδευση του δάκου και σκευάσματα που επιτρέπονται στη βιολογική γεωργία (π.χ. spinosad). ΥΑΑΤ είναι το ελληνικό υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
(2) Υπ’ αριθ. Πρωτ. 386/8-4-2010 απαντητική επιστολή του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών φυτών Χανίων σε αίτημα που υποβλήθηκε από τον ευρωβουλευτή Μ. Τρεμόπουλο.
(3) άρθρο 8 παρ. 4, οδηγία 91/414/ΕΟΚ.
