ΨΗΦΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ, ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ: Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τη συζήτηση στη Βουλή. Καταθέτουν συνολική δυσπιστία και για όλο το πολιτικό σύστημα

Ειδήσεις - Δελτία Τύπου

Τρίτη, 21 Ιούν. 2011, 16:15

Αρνητική θα ήταν απόψε η ψήφος των Οικολόγων Πράσινων, αν ήταν στη Βουλή. Θεωρούν ότι η όλη διαδικασία είναι σχεδόν μιας χρήσης: να εκτονωθεί η δυσαρέσκεια στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και να διευκολυνθεί η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Το πολιτικό σύστημα είναι γυμνό. Για πρώτη φορά κλονίζεται τόσο άμεσα από όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, αδυνατεί όμως να ανταποκριθεί έστω και αποσπασματικά στις προσδοκίες των πολιτών. Δεν είναι σε θέση ούτε να πετύχει συναινέσεις, ούτε όμως να δώσει και ρήξεις για κάτι ουσιαστικό. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε τώρα περισσότερους λόγους από κάθε άλλη φορά να καταψηφίσουμε την κυβέρνηση. Όχι μόνο γιατί οι πολιτικές που εφαρμόζει δεν οδηγούν πουθενά, όχι μόνο γιατί άλλο δημοσιονομική εξυγίανση και άλλο επίθεση στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, αλλά και επειδή επιβραβεύει πια συστηματικά όσα συνέβαλαν να φθάσουμε στο σημερινό σημείο: φοροδιαφυγή, αυθαίρετα, γκρίζες περιουσίες, μαύρο χρήμα... Πολλά από αυτά προωθούνται μάλιστα σε αγαστή συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Θεωρούμε τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα πολύ σημαντικές για να τις αφήσουμε στα χέρια μιας κυβέρνησης που έχει ήδη απαξιώσει την «πράσινη ανάπτυξη» και το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Θα  καταθέσουμε σύντομα προς την κοινωνία προτάσεις για περισσότερη δημοκρατία, διαφάνεια και ενισχυμένο ρόλο των πολιτών. Η κυβέρνηση δεν έχει πλέον την πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση για τα μέτρα που επιδιώκει να επιβάλει. Στόχος των Οικολόγων Πράσινων είναι όμως η προοπτική πρόωρων εκλογών να δώσει πραγματική διέξοδο και όχι να αξιοποιηθεί απλώς ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το πολιτικό σύστημα. Αναλυτικότερα: 1. Η συζήτηση που ολοκληρώνεται σήμερα στη Βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε η κυβέρνηση, δείχνει καθαρά την αδυναμία της: ακόμη και στην ευνοϊκότερη γι' αυτή περίπτωση, η κυβέρνηση θα βγει από την ψηφοφορία πιο ανίσχυρη από ό,τι ήταν 10 μέρες πριν. Η κυβέρνηση αποδέχεται την απομόνωσή της από την κοινωνία, θέτοντας ως κύριο στόχο να μην απομονωθεί και από τους βουλευτές της. Η όλη διαδικασία είναι σχεδόν μιας χρήσης: να εκτονωθεί η δυσαρέσκεια στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και να διευκολυνθεί η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Η αλλαγή στις ώρες των  συνεδριάσεων της Βουλής για να μη συμπέσουν με τις κινητοποιήσεις των πολιτών, οι απουσίες του πρωθυπουργού και κορυφαίων υπουργών στο εξωτερικό την ώρα που η συζήτηση εξελίσσεται, αλλά και οι ευρωπαϊκές απειλές για πάγωμα της επόμενης δόσης του δανείου όσο δεν έχει ήδη ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, δείχνουν ότι τίποτα δεν είναι πια όπως πριν. 2.   Οι τελευταίες εβδομάδες έδειξαν ότι το πολιτικό σύστημα είναι γυμνό: για πρώτη φορά κλονίζεται τόσο άμεσα από όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, αδυνατεί όμως να ανταποκριθεί έστω και αποσπασματικά στις προσδοκίες των πολιτών. Δεν είναι σε θέση ούτε να πετύχει συναινέσεις, ούτε όμως να δώσει και ρήξεις που να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στους πολίτες. Αντίθετα, οι κοινές στρατηγικές του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και των δύο μικρότερων συγγενών της κομμάτων, κατέληξαν στο φιάσκο της «κυβέρνησης ευρείας συνεργασίας» που έδειξε ότι το μεταξύ τους πρόβλημα δεν είναι οι προγραμματικές διαφορές αλλά ο τρόπος που ερμηνεύουν τα στενά κομματικά τους συμφέροντα και τις εσωκομματικές τους ισορροπίες. Ο τρόπος που προσπάθησε κάθε πλευρά να δώσει στη Βουλή τη συγκεκριμένη μάχη εντυπώσεων, φαίνεται ότι αφήνει παγερά αδιάφορη την κοινωνία. Από την άλλη πλευρά, η αποστασιοποίηση του ΛΑΟΣ και της Δημοκρατικής Συμμαχίας από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, αποτυπώνει την αλλαγή στάσης ακόμη και εκείνων των κύκλων που υποστήριξαν με θέρμη το Μνημόνιο στα πρώτα του βήματα. Εντυπωσιακή είναι επίσης η στάση κομμάτων της αντιπολίτευσης να μη συμμετέχουν στη διαδικασία συζήτησης και ψήφισης ή καταψήφισης του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος στη Βουλή, εν γνώσει τους ότι κάτι τέτοιο εκ των πραγμάτων διευκολύνει την έγκρισή του. 3. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν είμαστε στη Βουλή, θα είχαμε όμως περισσότερους λόγους από κάθε άλλη φορά να καταψηφίσουμε την κυβέρνηση. Όχι μόνο γιατί οι πολιτικές που εφαρμόζει δεν οδηγούν πουθενά, όχι μόνο γιατί άλλο δημοσιονομική εξυγίανση και άλλο επίθεση στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, αλλά και επειδή επιβραβεύει πια συστηματικά όσα συνέβαλαν να φθάσουμε στο σημερινό σημείο: η κυβέρνηση του «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» οργανώνει την περαίωση, μειώνει τους φόρους για την αγορά νέου ΙΧ, εξαιρεί από το Πόθεν Έσχες την αγορά διαμερισμάτων και κατοικιών, νομιμοποιεί τα αυθαίρετα και τα απαλλάσσει από τα πρόστιμα που προβλέπει η νομοθεσία, υπόσχεται να απαλλάξει από φορολογικούς ελέγχους τις καταθέσεις που έφυγαν στο εξωτερικό και δέχονται να επαναπατριστούν, αποφεύγει συστηματικά να αγγίξει τις γκρίζες περιουσίες από διαφθορά και φοροδιαφυγή. Πολλά από αυτά προωθούνται μάλιστα σε αγαστή συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία, που κατά τα άλλα επικαλείται το θεσμικό της ρόλο ως αντιπολίτευση. Τη διάσταση αυτή συμπυκνώνουν ενδεικτικά δύο από τα κεντρικά πρόσωπα του ανασχηματισμού: Ο κ.Βενιζέλος, νέος υπουργός Οικονομικών, στην προηγούμενη θέση του είχε αντιταχθεί  αποτελεσματικά, σε συνεργασία μάλιστα με τον κ. Σαμαρά, σε αναγκαίες περικοπές εξοπλιστικών προγραμμάτων. Διατήρησε θέσεις ανώτατων αξιωματικών σχεδόν όσες και στον (πολλαπλάσιο) γερμανικό στρατό, περιόρισε στο ελάχιστο τις καταργήσεις άχρηστων στρατοπέδων, ενώ μίλησε και για οικοπεδοποίησή τους. Ως αρχιτέκτονας της συνταγματικής αναθεώρησης του 2001 είχε σχεδιάσει τις διατάξεις που σήμερα εμποδίζουν τις διώξεις για τα περισσότερα σκάνδαλα, ενώ οι τομείς εποπτείας τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες είχαν όργιο σπατάλης. Αναρωτιόμαστε με τι κριτήρια επέλεξε ο πρωθυπουργός για το έργο της δημοσιονομικής εξυγίανσης έναν τόσο ικανό και αποτελεσματικό υπονομευτή της. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, νέος υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, είναι ο κ. 1 τοις χιλίοις, όσο οι δαπάνες για το περιβάλλον στον κρατικό προϋπολογισμό που κατάρτιζε στο προηγούμενο υπουργείο του. Ως Κοζανίτης πολιτικός δεν έχει αμφισβητήσει ποτέ την κυριαρχία του λιγνίτη που καταστρέφει την περιφέρειά του, ενώ ως υπουργός Οικονομικών έκανε τα πάντα εκτός από την αποτελεσματική είσπραξη των δημόσιων εσόδων και τον έλεγχο των γκρίζων περιουσιών.  Επικράτησε στην κόντρα του με την κ. Μπιρμπίλη για το ρουσφέτι προς τα αυθαίρετα και πιθανότατα  έρχεται να αναδείξει την προτεραιότητα που δίνει η κυβέρνηση στα συλλογικά αγαθά: μηδενική έως αρνητική. 4.  Πέρα από τον ανασχηματισμό, την ψήφο εμπιστοσύνης και το Μεσοπρόθεσμο, η κυβέρνηση έβαλε για τον εαυτό της και ένα ακόμη ορόσημο, πιθανότατα το τελευταίο της: δημοψήφισμα το Σεπτέμβριο για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. Το έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει στη χώρα, είναι προφανές. Το δείχνουν τόσο οι αναζητήσεις των πολιτών στις πλατείες, όσο και η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να είναι χρήσιμο για την κοινωνία.  Θεσμοί διαφάνειας και λογοδοσίας, άμεσης δημοκρατίας, αλλά και δικλείδες μείωσης του κόστους για την κοινωνία, πρέπει να μπουν στην πρώτη γραμμή της συζήτησης. Πρόκειται όμως για θέμα που είναι πολύ σημαντικό για να το αφήσουμε στα χέρια μιας κυβέρνησης που έχει ήδη απαξιώσει την «πράσινη ανάπτυξη», το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», αλλά και την ανάγκη αλλαγών στην οικονομία. Οι  Οικολόγοι Πράσινοι προσπαθούμε από καιρό να το ανοίξουμε, καταθέτοντας προτάσεις στην προεκλογική εκστρατεία του 2009, αλλά και προτείνοντάς το ως θέμα διαλόγου σε συναντήσεις μας με κόμματα της αντιπολίτευσης. Πολύ σύντομα θα παρουσιάσουμε νέα πρόταση διαλόγου, με συγκεκριμένες κατευθύνσεις για περισσότερη δημοκρατία. 5.  Οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων δείχνουν ακόμη πιο έντονα ότι η κυβέρνηση δεν έχει πλέον την πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση για τα μέτρα που θέλει να επιβάλει. Στις συνθήκες αυτές το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες τους επόμενους μήνες αποκτά εκ των πραγμάτων πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα, κυρίως  ως αποτέλεσμα κυβερνητικών αδιεξόδων και ουσιαστικής αδυναμίας να ασκηθεί εξουσία. παρά ως καρπός πολιτικής πίεσης εκ μέρους των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Ρόλο σε αυτό παίζουν: η δυναμική παρέμβαση των πολιτών στις πλατείες που ζητούν αλλαγή πολιτικής, αλλά και του πολιτικού συστήματος η δημοσκοπική κατάρρευση των κομμάτων εξουσίας η πίεση εκ μέρους της κυβέρνησης για από κοινού ανάληψη του πολιτικού κόστους με άλλες δυνάμεις η επιλογή της ΝΔ και του ΛΑΟΣ να καλύπτουν, πίσω από  ελιγμούς για άρνηση συναίνεσης, τις κοινές τους στρατηγικές με την κυβέρνηση, Όλες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι, σε ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές οι  Οικολόγοι Πράσινοι θα είμαστε στην επόμενη Βουλή, με ισχυρή μάλιστα παρουσία. Επιδιώκουμε η κομματική μας ενίσχυση να συνδυάζεται με το ευρύτερο συμφέρον της κοινωνίας και της χώρας, κυρίως με τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής πρότασης με ευρύτερη κοινωνική απήχηση. Δίνουμε κεντρική σημασία σε μια βιώσιμη δημοσιονομική εξυγίανση χωρίς επιθέσεις στη κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, με δικαιότερους φόρους και αποτελεσματική είσπραξή τους, αλλά και στο αίτημα για περισσότερη δημοκρατία, πιο άμεση και με πλήρη διαφάνεια και έλεγχο από τους πολίτες. Θεωρούμε απαραίτητο, ο χρόνος που μένει στην παρούσα Βουλή να αξιοποιηθεί για ψήφιση, με ευρύτερη πλειοψηφία, απλής αναλογικής και μικρότερων εκλογικών περιφερειών ώστε να ισχύσουν ήδη από τις επόμενες εκλογές. Οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουμε η προοπτική πρόωρων εκλογών να δώσει πραγματική διέξοδο και όχι να αξιοποιηθεί απλώς ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το πολιτικό σύστημα.