Nα πάρουμε στα σοβαρά την καταστροφή του περιβάλλοντος
του Μιχάλη Μαραγκάκη
Μες τη θλίψη που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι που κάπου, κάποιοι πεισματάρηδες, αγωνίζονται να εξολοθρεύσουν τη φθορά. Γ. Σεφέρης
Nα πάρουμε στα σοβαρά την καταστροφή του περιβάλλοντος.Η οικολογική κρίση δεν βρίσκεται σε πρώτο πλάνο λόγο της οδυνηρής οικονομικής κρίσης αλλά είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και απαιτεί επείγουσες λύσεις. Η βιομηχανικές πολιτικές του μεγάλου, του γρήγορου και εύκολου κέρδους δεν έπληξαν μόνο τα δικαιώματα στην ποιότητα ζωής, τις εργασιακές συνθήκες και την ανάγκη αξιοπρεπούς διαβίωσης των εργαζομένων, αλλά και το φυσικό περιβάλλον που γέμισε ρύπους από καυσαέρια, πυρηνικά , πετρελαϊκά και άλλα απόβλητα, βαριά μέταλλα , τοξικά και μολυσματικά υποπροϊόντα παραγωγής στον αέρα, την θάλασσα το έδαφος, τα επιφανειακά και υπόγεια νερά. Ταυτόχρονα άλλαξε τραγικά το τοπίο ενώ καταπατήθηκε κάθε έννοια σεβασμού στις άλλες μορφές ζωής του πλανήτη. Η καταστροφή της προστατευτικής ασπίδας του όζοντος, η όξινη βροχή, το φωτοχημικό νέφος, η άνοδος της θερμοκρασίας και της στάθμης της θάλασσας, ο ευτροφισμός των υγροβιότοπων είναι μόνο ένα μέρος των τραγικών επιπτώσεων που επέβαλλαν οι λαίμαργες πολιτικές των ισχυρών του χρήματος. Η γονιμότητα του εδάφους υποχωρεί, η ερημοποίηση καλλιεργήσιμων εκτάσεων επεκτείνεται. Tα ακραία καιρικά φαινόμενα μας πλήττουν συχνότερα με οδυνηρές συνέπειες. Η ιδιωτικοποίηση των σπόρων και η επιβολή μεταλλαγμένου γενετικού υλικού στις καλλιέργειες παγίδευσε τους αγρότες και εξαφάνισε ποικιλίες ποιοτικών προϊόντων που επί χιλιάδες χρόνια καλλιεργούσαμε με επιτυχία. Η απώλεια της βιοποικιλότητας και η υπερβολική χρήση αγροχημικών και φυτοφαρμάκων έχει οδηγήσει στην καταστροφή οικο βιότοπων, την μαζική μείωση των μελισσών και άλλων πληθυσμών εντόμων που εξασφαλίζουν την φυσική αλυσίδα της επικονίασης , που καταστρέφεται. Η βιομηχανική γεωργία και κτηνοτροφία με βάση τα φυτοφάρμακα, τις μονοκαλλιέργειες, τις βασανιστικές για τα ζώα συνθήκες σταβλισμού και τα αντιβιοτικά ευδοκιμούν εις βάρος της υγείας μας και του περιβάλλοντος. Συνεχή διατροφικά σκάνδαλα, επιβεβαιώνουν το γεγονός. Αντίστοιχες πολιτικές εφαρμόζονται με εντατικοποιημένες ιχθυοκαλλιέργειες , οι οποίες είναι ιδιαίτερα ρυπογόνες και στο θαλάσσιο περιβάλλον όπου ήδη έχουμε αποθέσει τα αστικά και βιομηχανικά μας λύματα. Η κλιματική αλλαγή και η απώλεια της βιοποικιλότητας, οι οδυνηρές επιπτώσεις στην υγείας μας, δεν είναι απλά περιβαλλοντικά προβλήματα αλλά προκαλούν ζημιές, δημιουργούν απειλές στην ανθρώπινη κοινωνία και όλες τις μορφές ζωής του πλανήτη. Ήδη πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν την γη τους και γίνονται πρόσφυγες λόγω της κλιματικής αλλαγής, της ερημοποίησης, της διάβρωσης του εδάφους, των έντονων βροχοπτώσεων και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για την ευθύνη του ανθρώπου και τις τεράστιες οικονομικές και ηθικές επιπτώσεις της αδιαφορίας μας ως πολίτες, ως παραγωγοί και καταναλωτές, ως Τοπική Αυτοδιοίκηση και Κυβερνήσεις. Ο πλανήτης βρίσκεται στην πιο κρίσιμη στιγμή που χωρίς μια αλλαγή εκ βάθρων στην κατανάλωση ενέργειας και τα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης , η επιζήμια αλλαγή του κλίματος θα είναι μη αναστρέψιμη με τραγικές επιπτώσεις στην υγεία, την οικονομία, την υγεία , την κοινωνία και την συνέχιση της ζωής στην γη. Οι μη ανανεώσιμοι φυσικοί μας πόροι έχουνε εξαντληθεί επιβαρύνοντας ήδη την ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε, του εδάφους που καλλιεργούμε και του νερού που πίνουμε, των τροφών που τρώμε. Οι επιχειρήσεις πρέπει να ενθαρρύνονται και να υποστηρίζονται να καταργήσουν τις επιζήμιες για το φυσικό περιβάλλον και το κλίμα, δράσεις τους. Οι δημόσιες επιδοτήσεις για επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα πρέπει να τερματιστούν και να επενδύσουμε σε ευρωπαϊκά δίκτυα που συνδέουν την παραγωγή ενέργειας από τις ανανεώσιμες πηγές αυξάνοντας την ενεργειακή ασφάλεια και περικόπτοντας τα κόστη και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Σήμερα στην χώρα μας σπαταλάμε πολλαπλάσια ανά έτος για την εισαγωγή πετρελαϊκής ενέργειας απ' ότι για την έρευνα, την ανάπτυξη και την αξιοποίηση εναλλακτικών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας και της αειροφόρου ανάπτυξης. Η προστασία του περιβάλλοντος σχετίζεται άμεσα με την πρόοδο και την ευημερία του τόπου μας, κάτι που σήμερα έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Μια πράσινη οικονομία είναι αυτή, που οδηγεί σε βελτίωση της ανθρώπινης ευημερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, ενώ θα μειώσει σημαντικά τους περιβαλλοντικούς κινδύνους.Η υπέρβαση της κρίσης που πλήττει τη χώρα μας δίνει την ευκαιρία για προώθηση πολιτικών που μπορούν να προστατεύσουν το περιβάλλον και ταυτόχρονα να δημιουργήσουν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας διασφαλίζοντας την κοινωνική συνοχή και συλλογική ευημερία. Έχουμε και την υποχρέωση να βοηθήσουμε ο κάθε ένας, όσο μπορεί για την προστασία του. Έχουμε καθήκον να συνεχίσουμε τον αγώνα του Τσίκο Μέντες και του Ριμπέιρο ντα Έλβα, τους οποίους δολοφόνησαν πληρωμένοι δολοφόνοι από ανθρωπόμορφα τέρατα τα οποία καταστρέφουν το δάσος του Αμαζονίου, τον μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη. Αυτοί οι μεγάλοι αγωνιστές που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην προστασία του δάσους του Αμαζονίου, αποτέλεσαν εμπόδιο στα οικονομικά συμφέροντα.
Μες τη θλίψη που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι που κάπου, κάποιοι πεισματάρηδες, αγωνίζονται να εξολοθρεύσουν τη φθορά. Γ. Σεφέρης
Nα πάρουμε στα σοβαρά την καταστροφή του περιβάλλοντος.Η οικολογική κρίση δεν βρίσκεται σε πρώτο πλάνο λόγο της οδυνηρής οικονομικής κρίσης αλλά είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και απαιτεί επείγουσες λύσεις. Η βιομηχανικές πολιτικές του μεγάλου, του γρήγορου και εύκολου κέρδους δεν έπληξαν μόνο τα δικαιώματα στην ποιότητα ζωής, τις εργασιακές συνθήκες και την ανάγκη αξιοπρεπούς διαβίωσης των εργαζομένων, αλλά και το φυσικό περιβάλλον που γέμισε ρύπους από καυσαέρια, πυρηνικά , πετρελαϊκά και άλλα απόβλητα, βαριά μέταλλα , τοξικά και μολυσματικά υποπροϊόντα παραγωγής στον αέρα, την θάλασσα το έδαφος, τα επιφανειακά και υπόγεια νερά. Ταυτόχρονα άλλαξε τραγικά το τοπίο ενώ καταπατήθηκε κάθε έννοια σεβασμού στις άλλες μορφές ζωής του πλανήτη. Η καταστροφή της προστατευτικής ασπίδας του όζοντος, η όξινη βροχή, το φωτοχημικό νέφος, η άνοδος της θερμοκρασίας και της στάθμης της θάλασσας, ο ευτροφισμός των υγροβιότοπων είναι μόνο ένα μέρος των τραγικών επιπτώσεων που επέβαλλαν οι λαίμαργες πολιτικές των ισχυρών του χρήματος. Η γονιμότητα του εδάφους υποχωρεί, η ερημοποίηση καλλιεργήσιμων εκτάσεων επεκτείνεται. Tα ακραία καιρικά φαινόμενα μας πλήττουν συχνότερα με οδυνηρές συνέπειες. Η ιδιωτικοποίηση των σπόρων και η επιβολή μεταλλαγμένου γενετικού υλικού στις καλλιέργειες παγίδευσε τους αγρότες και εξαφάνισε ποικιλίες ποιοτικών προϊόντων που επί χιλιάδες χρόνια καλλιεργούσαμε με επιτυχία. Η απώλεια της βιοποικιλότητας και η υπερβολική χρήση αγροχημικών και φυτοφαρμάκων έχει οδηγήσει στην καταστροφή οικο βιότοπων, την μαζική μείωση των μελισσών και άλλων πληθυσμών εντόμων που εξασφαλίζουν την φυσική αλυσίδα της επικονίασης , που καταστρέφεται. Η βιομηχανική γεωργία και κτηνοτροφία με βάση τα φυτοφάρμακα, τις μονοκαλλιέργειες, τις βασανιστικές για τα ζώα συνθήκες σταβλισμού και τα αντιβιοτικά ευδοκιμούν εις βάρος της υγείας μας και του περιβάλλοντος. Συνεχή διατροφικά σκάνδαλα, επιβεβαιώνουν το γεγονός. Αντίστοιχες πολιτικές εφαρμόζονται με εντατικοποιημένες ιχθυοκαλλιέργειες , οι οποίες είναι ιδιαίτερα ρυπογόνες και στο θαλάσσιο περιβάλλον όπου ήδη έχουμε αποθέσει τα αστικά και βιομηχανικά μας λύματα. Η κλιματική αλλαγή και η απώλεια της βιοποικιλότητας, οι οδυνηρές επιπτώσεις στην υγείας μας, δεν είναι απλά περιβαλλοντικά προβλήματα αλλά προκαλούν ζημιές, δημιουργούν απειλές στην ανθρώπινη κοινωνία και όλες τις μορφές ζωής του πλανήτη. Ήδη πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν την γη τους και γίνονται πρόσφυγες λόγω της κλιματικής αλλαγής, της ερημοποίησης, της διάβρωσης του εδάφους, των έντονων βροχοπτώσεων και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για την ευθύνη του ανθρώπου και τις τεράστιες οικονομικές και ηθικές επιπτώσεις της αδιαφορίας μας ως πολίτες, ως παραγωγοί και καταναλωτές, ως Τοπική Αυτοδιοίκηση και Κυβερνήσεις. Ο πλανήτης βρίσκεται στην πιο κρίσιμη στιγμή που χωρίς μια αλλαγή εκ βάθρων στην κατανάλωση ενέργειας και τα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης , η επιζήμια αλλαγή του κλίματος θα είναι μη αναστρέψιμη με τραγικές επιπτώσεις στην υγεία, την οικονομία, την υγεία , την κοινωνία και την συνέχιση της ζωής στην γη. Οι μη ανανεώσιμοι φυσικοί μας πόροι έχουνε εξαντληθεί επιβαρύνοντας ήδη την ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε, του εδάφους που καλλιεργούμε και του νερού που πίνουμε, των τροφών που τρώμε. Οι επιχειρήσεις πρέπει να ενθαρρύνονται και να υποστηρίζονται να καταργήσουν τις επιζήμιες για το φυσικό περιβάλλον και το κλίμα, δράσεις τους. Οι δημόσιες επιδοτήσεις για επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα πρέπει να τερματιστούν και να επενδύσουμε σε ευρωπαϊκά δίκτυα που συνδέουν την παραγωγή ενέργειας από τις ανανεώσιμες πηγές αυξάνοντας την ενεργειακή ασφάλεια και περικόπτοντας τα κόστη και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Σήμερα στην χώρα μας σπαταλάμε πολλαπλάσια ανά έτος για την εισαγωγή πετρελαϊκής ενέργειας απ' ότι για την έρευνα, την ανάπτυξη και την αξιοποίηση εναλλακτικών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας και της αειροφόρου ανάπτυξης. Η προστασία του περιβάλλοντος σχετίζεται άμεσα με την πρόοδο και την ευημερία του τόπου μας, κάτι που σήμερα έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Μια πράσινη οικονομία είναι αυτή, που οδηγεί σε βελτίωση της ανθρώπινης ευημερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, ενώ θα μειώσει σημαντικά τους περιβαλλοντικούς κινδύνους.Η υπέρβαση της κρίσης που πλήττει τη χώρα μας δίνει την ευκαιρία για προώθηση πολιτικών που μπορούν να προστατεύσουν το περιβάλλον και ταυτόχρονα να δημιουργήσουν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας διασφαλίζοντας την κοινωνική συνοχή και συλλογική ευημερία. Έχουμε και την υποχρέωση να βοηθήσουμε ο κάθε ένας, όσο μπορεί για την προστασία του. Έχουμε καθήκον να συνεχίσουμε τον αγώνα του Τσίκο Μέντες και του Ριμπέιρο ντα Έλβα, τους οποίους δολοφόνησαν πληρωμένοι δολοφόνοι από ανθρωπόμορφα τέρατα τα οποία καταστρέφουν το δάσος του Αμαζονίου, τον μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη. Αυτοί οι μεγάλοι αγωνιστές που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην προστασία του δάσους του Αμαζονίου, αποτέλεσαν εμπόδιο στα οικονομικά συμφέροντα.
Σχόλια