Αρχέγονες εικόνες στο Άλατρο Λευκάδας Δήμος Ελλομένου
Ο Ιούλιος μήνας λέγεται και Αλωνάρης, γιατί αυτόν τον μήνα οι γεωργοί αλώνιζαν τα σπαρτά τους. Καμιά φορά, βέβαια, αν δεν τους έπαιρνε ο χρόνος αλώνιζαν και τον Αύγουστο. Σ’ αυτές τις ώρες όλοι βρίσκονται σε συναγερμό, παιδιά, γυναίκες, άντρες: Άλλος αλωνίζει δικό του, άλλος βοηθάει το γείτονα ή το συγγενή του κι άλλος είναι αγωγιάτης. Σήμερα κανένας πια δεν αλωνίζει στο αλώνι. Τ’ αλώνια έγιναν χωράφια ή εγκαταλείφθηκαν και μείνανε θλιμμένοι και βουβοί μάρτυρες μιας εποχής που ανήκει οριστικά στο παρελθόν…»*Το Άλατρο είναι χωριό του νομού Λευκάδας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 530 μέτρων δυτικά της κοινότητας Χαραδιάτικα και δυτικά του κόλπου του Βλυχού. Η ερήμωση του ξεκίνησε την δεκαετία του ’50. Σώζονται μέχρι σήμερα πολλά αλώνια, πράγμα που μαρτυρά πως την εποχή της ακμής του, είχε πολλά γεννήματα. Φημίζεται για το νερό του και για την εκπληκτική θέα που έχει.
«Συλλογική είναι η προσπάθεια για την αναβίωση του παραδοσικαού αλωνίσματος», μας είπε ο Ηρακλής Μαυροκέφαλος, αλλά εμείς καταλάβαμε πως ο ίδιος είναι η ψυχή της όλης προσπάθειας. Συμμάχους έχει πολλούς νεαρούς ιδιοκτήτες αλόγων που τον συντρέχουν σ’ αυτό το ετήσιο αντάμωμα – γιορτή όσων κατάγονται από το χωριό.
Ήταν πολλοί όσοι συγκεντρώθηκαν σήμερα σε ένα από τα αλώνια που βρίσκεται λίγο πριν την είσοδο του χωριού, δίπλα στο εκκλησάκι του Άι’ Γιάννη. Οι τόνοι χαμηλοί, η περιποίηση πολύ καλή, υπήρχε ζωντανή μουσική και ευτυχώς η ατμόσφαιρα δεν μύρισε τσίκνα. Προσφέρθηκε ριγανάδα και προβατίνα που ήρθε ψημένη στον τόπο της εκδήλωσης.
Κριθάρι επέλεξαν να αλωνίσουν με τον παραδοσιακό τρόπο σήμερα στο Άλατρο. Δυο άλογα στο κέντρο του αλωνιού και άλλα δεμένα τριγύρω και αρκετοί γνώστες της διαδικασίας του αλωνίσματος πήραν μέρος στο τελετουργικό. Ο κτηνίατρος Γιάννης Κατωπόδης αποδείχτηκε καλός «οδηγός» όχι μόνο των ζώων αλλά και της διαδικασίας του αλωνίσματος. Ήταν μια από τις γνησιότερες εκδηλώσεις του φετινού καλοκαιριού.
*Πανταζής Κοντομίχης: «Τα Γεωργικά της Λευκάδας», εκδόσεις Γρηγόρη.
Η Νιοχωρίτισσα κα Βασιλική μητέρα του Λευκαδίτη ποιητή Δημήτρη Σολδάτου, περήφανη και λεβέντισσα
25 Ιουλίου 2017
Οι παρακάτω φωτογραφίες πιθανόν δεν έχουν κάποια καλλιτεχνική αξία. Σε μας όμως που γίναμε μάρτυρες των εικόνων που αντιπροσωπεύουν, προκάλεσαν συναισθηματική φόρτιση.
Κυριακή μεσημέρι κάτω από τον καυτό ήλιο, σ΄ ένα από τα αλώνια του Αλάτρου γίνεται αναπαράσταση του παραδοσιακού αλωνίσματος. Δυο γερά και δυνατά άλογα βρίσκονται στο κέντρο του Αλωνιού. Δυο τρεις νεαροί εναλλάξ με το καμουτσίκι στο χέρι πότε επιταχύνουν τα βάδισμά τους και πότε το επιβραδύνουν. Κανένας άλλος από τους θεατές δεν είναι σε θέση να κάμει κουμάντο στα ζώα σε όλη τη διάρκεια του τελετουργικού.
Μέχρι που εμφανίζεται μια μαυροντυμένη γυναίκα φορώντας «ευρωπαϊκά» και «χωριάτικα» ταυτόχρονα. Την συνοδεύει μια νεότερη. Έρχεται και στέκεται κοντά στα άλογα, σε λεβέντικη στάση με τα χέρια στη μέση. Ύστερα ζυγώνει κοντά στα δυο ζωντανά και τα πιάνει από τα χαλινάρια. Λες και κάνει μια απλή καθημερινή κίνηση. Κι εκείνα λες και αφουγκράστηκαν καλοσυνάτο δικό τους άνθρωπο, λες κι ένοιωσαν οικεία, στέκουν και ηρεμούν.
Κοιτάξτε την εικόνα: η εναρμόνιση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον. Η φύση και ο άνθρωπος σε απόλυτη αρμονία.
Μια αδιατάρακτη συνθήκη ζωής είδαμε να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας κάτω από τον καυτό μεσημεριάτικο ήλιο στο Άλατρο.Μια μορφή τόσο αυτάρκης, ένα πρόσωπό χαραγμένο σαν τα βουνά τριγύρω, μια πρόκληση αυτογνωσίας…
Σ’ ευχαριστούμε κυρία Σολδάτου
http://aromalefkadas.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%B8%CE%AE%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC/
http://aromalefkadas.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%B8%CE%AE%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC/
Σχόλια