1960-1970 Στην Λευκάδα του χθες
1960-1970 Στην Λευκάδα του χθες με τον φακό του Fritz Berger
Απ τα πίσω χωριά είναι η φωτογραφία και φυσικά το κεντρικό πρόσωπο,η γυναίκα που ανασκουμπωμενη ετοιμάζει κάτι να φορτώσει στο γαϊδουράκι της. Τον πιο πιστο της συνεργάτη. Τον υπομονετικό , ακούραστο και λιτοδίαιτο κυρ Μέντιο των σχολικών μας βιβλίων. Ανηφοριές και κατηφοριές φορτωμένος μ ότι χρειαζόταν να κουβαλήσει στο σπίτι ή στο χωράφι. Μόνιμα με το σαμάρι και τα σχοινιά ζικζακ,τον κατρουμά του , το μπαλδίμι και την ίγκλα του, αδιαμαρτυρητος ,άκακος και υπομονετικός. Ακόμα και απετάλωτος .Με τη μεγάλη δυνατή ουρά, μ εκείνα τα αγαθά μεγάλα μάτια και το μεγάλο κεφάλι με τα τεράστια αυτιά που τα έστριβε εύκολα όπου ερχόταν ο ήχος και που πάντα ηταν σκυφτό, υπάκουο..
Η φωνή του σπάνια. Μόνο όταν κάτι ζητούσε η όταν ένιωθε κατι¨ δικό του¨ κοντά του και το καλούσε, για παρέα,για ένα ζευγάρωμα..
Εκλείπουν πλέον αυτά τα υποζύγια, χάνονται γιατί δεν χρησιμοποιούνται. Λιγα έμειναν μέχρι να εκλείψουν σιγά σιγά. Ο άνθρωπος ηταν πάντα δεμένος με το πιο υποτακτικό , άκακο ,χρήσιμο και υπομονετικό ζωντανό του. Τον πήγαινε στο χωράφι, στο βουνό,κουβάλαγε το νερό στο σπίτι,το χορτάρι για τις γίδες αλλά και το σιτάρι,κουβάλαγε τις ελιές στο λιοτρουβιό, την άμμο και τις πέτρες για χτύσιμο ακόμα και τον ίδιο κι όλη την οικογένεια απάνω του πολλές φορές.Πήγαινε κι αρρώστους στο γιατρό,τον παπά στο διπλανό χωριό να λειτουργήσει,έφερνε και τη μαμή στο σπίτι,βρεξει χιονίσει.Δεν λίγαε ποτέ.Κι όταν υπερφορτωμενος συχνά γονάτιζε, υπομονετικά σηκωνόταν, ετσι φορτωμένος και συνέχιζε. Σ' εκείνο το γνωστό του πάντα δρομολόγιο.
Πανε κι αυτά τώρα. Όχι γιατί ηταν πολυέξοδα Πάνε τα εισαγόμενα αγροτικά..υποζύγια είναι πιο γυαλιστερά και λουσάτα. Πάνε στο βουνό και στο δρόμο και λασπώνονται όμορφα στα χωράφια. Πανε και στους γάμους κι είναι και διπλοκάμπινα.. Κάνουν τη φιγούρα τους και τρωνε…πετρέλειο για πιο οικονομικό απ τη βενζίνη..
Λίγα πλέον βλέπω αμέριμνα να τρώνε το χορταράκι τους στο χωράφι. Θα μας λείψουν σαν εικόνες αλλά θα τα θυμόμαστε πάντα.
Σ ευχαριστούμε Ρίκο που αποθανάτισες πολλά απ τα ζωντανά μας.
Παναγιώτης Σκληρός
ΥΓ.Το αφιερώνω στο μπάρμπα Πανο το Γερούλη απ την Κοντάραινα που εχει μείνει με δυό γαιδουράκια και παρόλα του τα προβλήματα,σαν 95άρης, τα φροντίζει σαν παιδιά του..ΥΓ Ο μπαρμπα Πανος πεθανε σήμερα(!!)
Σχόλια