Η ανθρώπινη επίδραση στο περιβάλλον. D.A. Khalmatova Ο σχηματισμός οικολογικής κουλτούρας στους μαθητές στη διαδικασία της εξωσχολικής εκπαίδευσης στο παράδειγμα των τάξεων .

 

Ο άνθρωπος αλληλοεπιδρά με τη φύση, δηλαδή με τη χλωρίδα και την πανίδα, καθώς και με τους υπόγειους και χερσαίους πόρους. Στον σημερινό κόσμο, όπου τα περιβαλλοντικά προβλήματα επεκτείνονται και η επίλυσή τους είναι επείγον καθήκον, ο ρόλος της οικολογικής συνείδησης και του οικολογικού πολιτισμού στην επίλυση αυτών των προβλημάτων είναι ανεκτίμητος για την ανθρωπότητα. Η σχέση φύσης και ανθρώπου διέπεται από ορισμένους νόμους και η μη τήρησή τους αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε περιβαλλοντική καταστροφή. Αυτό το πρόβλημα είναι δεύτερο μετά την καταστροφή του πυρηνικού πολέμου όσον αφορά τις τραγικές συνέπειες του για την ανθρωπότητα. Φυσικά, ως αποτέλεσμα της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου, της προόδου της επιστήμης και της τεχνολογίας, της εμφάνισης νέων πηγών ενέργειας και χημικών ουσιών και της κακής χρήσης των φυσικών πόρων, ο αέρας και το νερό μολύνονται και τα ανθρώπινα εδάφη γίνονται ακατοίκητα. Στη σύγχρονη εποχή, η ανθρωπότητα έχει συνειδητοποιήσει τους κινδύνους που έχει αντιμετωπίσει και έχει νιώσει ξεκάθαρα τις συνέπειες της ζημίας που προκαλείται στο περιβάλλον από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Σημαντικές αλλαγές συντελούνται στο περιβάλλον ως αποτέλεσμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Αυτά είναι κυρίως στην υπάρχουσα ταξινόμηση της περιβαλλοντικής ασφάλειας: παγκόσμια, περιφερειακή, εθνική, τοπική περιβαλλοντική ασφάλεια δεν έχει παρακάμψει το έδαφος της χώρας μας. Αυτοί οι κίνδυνοι περιλαμβάνουν την καταστροφή του όζοντος, την κλιματική αλλαγή, την ερημοποίηση, την έλλειψη καθαρού πόσιμου νερού, το πρόβλημα της Θάλασσας της Αράλης, την εξάντληση της χλωρίδας και της πανίδας, την παράνομη αποψίλωση των δασών, την υποβάθμιση της γης, τη λειψυδρία και την ατμοσφαιρική ρύπανση. Η οικολογική συνείδηση ​​και ο οικολογικός πολιτισμός διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο στην κλιμάκωση των περιβαλλοντικών τραγωδιών σε αυτό το επίπεδο.

Καθώς ο άνθρωπος έγινε μέρος της φύσης, ανέπτυξε τους νόμους της φύσης που διέπουν τη διατήρηση και την ορθολογική χρήση της φύσης καθώς ένας οικολογικός πολιτισμός διαμορφώθηκε μέσω της σχέσης του μαζί της.

Όμως ο άνθρωπος, μέσω της επιρροής του στη φύση, διατάραξε την ισορροπία της και διατάραξε την περιοδική ισορροπία των φυσικών φαινομένων. Υπάρχει ένα ρητό στον λαό μας: «Δεν εκτιμά κανείς το νερό της πηγής μέχρι να στεγνώσει».

Πράγματι, το νερό, η εξάντληση της χλωρίδας και της πανίδας, η παράνομη αποψίλωση των δασών, η υποβάθμιση της γης, η λειψυδρία και η ατμοσφαιρική ρύπανση. Η οικολογική συνείδηση ​​και ο οικολογικός πολιτισμός διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο στην κλιμάκωση των περιβαλλοντικών τραγωδιών σε αυτό το επίπεδο.

Σε μια εποχή που σημειώνονται πολλά επιτεύγματα στη διαμόρφωση της οικολογικής κουλτούρας, στη διαμόρφωση και ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης και προοπτικής, πρέπει να δώσουμε προσοχή στη σχολική εκπαίδευση, στα ιδρύματα δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην απορρόφηση αυτού. Ο ρόλος της κυβέρνησης στην ανάπτυξη της περιβαλλοντικής κουλτούρας δεν είναι μόνο ο ρόλος της Δημόσιας Υπηρεσίας, αλλά και η ενίσχυση του ρόλου της δημοκρατίας του κοινού, ο τρόπος οικοδόμησης νόμιμου κράτους προώθηση της περιβαλλοντικής γνώσης, για την αύξηση του οικολογικού επιπέδου του πληθυσμού γίνονται εργασίες.

Υπάρχουν όμως και ορισμένες ελλείψεις σε αυτόν τον τομέα. Συνειδητοποιώντας από την αρχαιότητα ότι η ανθρωπότητα είναι μέρος της φύσης, ένιωθε ότι η σχέση μεταξύ των πράξεών της και της φύσης ελέγχεται συνειδητά.

Αλλά είναι πολύ αργά για την ανθρωπότητα να συνειδητοποιήσει ότι θα επικεντρωθεί στη χρήση της φύσης για να την αποκαταστήσει. Δεδομένου ότι η οικολογική εκπαίδευση της νεότερης γενιάς είναι ένα επίκαιρο θέμα σήμερα, πρώτα από όλα πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά από μικρή ηλικία τα οφέλη της οικολογίας και τη διατήρησή της. Η βάση για τη διαμόρφωση της περιβαλλοντικής συνείδησης σχετίζεται άμεσα με την οικογενειακή ανατροφή και εκπαίδευση. Οι πρόγονοί μας έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στο θέμα της ανατροφής των παιδιών και δημιούργησαν υποδειγματικές παραδόσεις ως προς αυτό. Από μικρή ηλικία τα παιδιά μεγαλώνουν σε οικογένεια με ηθικές και εργασιακές αξίες.

Δεδομένου ότι η οικολογική εκπαίδευση της νεότερης γενιάς είναι ένα επίκαιρο θέμα σήμερα, πρώτα από όλα πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά από μικρή ηλικία τα οφέλη της οικολογίας και τη διατήρησή της. Η βάση για τη διαμόρφωση της περιβαλλοντικής συνείδησης σχετίζεται άμεσα με την οικογενειακή ανατροφή και εκπαίδευση. Οι πρόγονοί μας έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στο θέμα της ανατροφής των παιδιών και δημιούργησαν υποδειγματικές παραδόσεις ως προς αυτό. Από μικρή ηλικία τα παιδιά μεγαλώνουν σε οικογένεια με ηθικές και εργασιακές αξίες. Η αγάπη για τη δουλειά, ο σεβασμός για το περιβάλλον, η αίσθηση ευεξίας και η διαμόρφωση του τοπίου ήταν εμποτισμένα με υπομονή. Για παράδειγμα, για να αποφύγετε τα σκουπίδια, να πετάξετε σκουπίδια σε χωριστούς λάκκους, να σκάβετε τουαλέτες μακριά από χαντάκια, ρέματα, για να αποτρέψετε πυρκαγιές, να χρησιμοποιήσετε αποξηραμένα αντί για καλλιέργεια για διάφορες ανάγκες, να μην σπάσουν τα σπορόφυτα, συμπεριφορές όπως να μην ενοχλείτε σχηματίζεται η φωλιά του πουλιού.

Στον οικογενειακό κύκλο, πείτε στα παιδιά: "Μην φτύσετε το νερό, μην το μολύνετε, γιατί όλα τα ζώα μπορούν να το πιουν."«Μην σπάσεις το κλαδί του ανθισμένου οπωροφόρου δέντρου, καρποφορεί, το τρως μόνος σου», «Μη σκίζεις άγουρα σταφύλια, αν τα κόψεις». θα είναι μεγάλη αμαρτία. Γιατί έχει το μερίδιο των πιστών. Αν κοιτάξουμε την αρχαία ιστορία των θρησκευτικών πεποιθήσεων, διαπιστώνουμε ότι αγιάζουν και λατρεύουν στοιχεία της φύσης, των ζώων και άλλων πλασμάτων.

Το ιερό βιβλίο του Ζωροαστρισμού, το Avesto, αγιάζει τα τέσσερα στοιχεία που αποτελούν την υλική βάση της ύπαρξης, τη γη, το νερό και τον αέρα, και λατρεύει τη φωτιά. Αντίστοιχα, οι τελετές ταφής ζώων και ανθρώπων οργανώνονται παραδοσιακά σε ειδικούς ταφικούς τύμβους για να αποφευχθεί η μόλυνση της γης, του αέρα και του νερού, ιδιαίτερα, όποιος μόλυνε ή σπαταλούσε νερό χτυπήθηκε 400 μαστιγώματα. Ο σεβασμός στο νερό διατηρείται και στο Ισλάμ. Ως αποτέλεσμα αυτού του σεβασμού, δημιουργήθηκαν πολλές παροιμίες, θρύλοι, υποδειγματικές ιστορίες και παραμύθια. Το σύστημα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ανατροφής θα συνεχιστεί στα νηπιαγωγεία των παιδιών, στα σχολεία γενικής εκπαίδευσης, στα μεταγενέστερα στάδια της εκπαίδευσης και στις εργατικές κοινότητες.

Στο επίκεντρο της έννοιας της «περιβαλλοντικής κουλτούρας» βρίσκεται η ανάγκη να κατανοήσουμε και να σκεφτούμε αυτές τις καταστάσεις, να ζήσουμε σύμφωνα με τους νόμους της φύσης και της κοινωνίας. Ο οικολογικός πολιτισμός είναι επίσης αναπόσπαστο μέρος του ανθρώπινου πολιτισμού και αποτελεί σημαντικό δείκτη του. Ως εκ τούτου, η οικολογική κουλτούρα στη διαμόρφωση ιδιοτήτων όπως η προστασία του σπιτιού, του δρόμου, της γειτονιάς, του χωριού και της πόλης από τη ρύπανση, ο καλλωπισμός, ο εξωραϊσμός, η διατήρηση και αποτελεσματική χρήση των φυσικών οικοτόπων, η προστασία της φύσης της χώρας μας είναι σημαντικός παράγοντας.

Το μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται από την οικολογική κουλτούρα της ανερχόμενης γενιάς. Η εμφύτευση της περιβαλλοντικής κουλτούρας στο μυαλό των ανθρώπων και η εφαρμογή της στην πράξη αποτελεί εγγύηση για την υγεία των μελλοντικών γενεών και την ανάπτυξη της κοινωνίας. Από φιλοσοφική-ψυχολογική άποψη, η πηγή της γνώσης του παιδιού είναι η διαίσθηση. Γιατί το παιδί μαθαίνει τα βασικά του περιβάλλοντος από τις δικές του αισθήσεις. Μια πιο σύνθετη γνώση του περιβάλλοντος για το παιδί διαμορφώνεται με βάση αυτή την αρχική γνώση. Αυτό σημαίνει ότι ο πρώτος τρόπος σύνδεσης ενός παιδιού με ένα φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον είναι να αντιληφθεί αντικείμενα και γεγονότα στο περιβάλλον. Η αντίληψη αντικειμένων και γεγονότων στο περιβάλλον είναι μια πιο σύνθετη διαδικασία από την αίσθηση. Η διαφορά μεταξύ της αντίληψης και της αίσθησης είναι ότι αντανακλά αντικείμενα ή γεγονότα στο σύνολό τους, όχι μεμονωμένες ιδιότητες αντικειμένων ή συμβάντων στο περιβάλλον. Με άλλα λόγια, δημιουργείται μια ολιστική εικόνα αντικειμένων ή γεγονότων. σκηνές βροχής, χιονιού κ.λπ

Η φαντασία είναι μια άλλη μορφή συναισθηματικής γνώσης αντικειμένων και γεγονότων στο περιβάλλον. Η διέγερση που εμφανίζεται σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφαλικού φλοιού ως αποτέλεσμα του εξωτερικού περιβάλλοντος, δηλαδή της αντίληψης και της αίσθησης, αφήνει το σημάδι της για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Αυτό σημαίνει ότι η φαντασία είναι η φανταστική σκηνή, η αποκατάσταση εικόνων ή σκηνικής μνήμης αντικειμένων και γεγονότων στο περιβάλλον που δεν γίνονται άμεσα αντιληπτά, αλλά παραμένουν στον εγκέφαλο. Η φαντασία χρησιμεύει για τη διατήρηση και την εδραίωση της γνώσης, αλλά παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στη μάθηση, δηλαδή τη γενίκευση των ιδιοτήτων των αντικειμένων και των γεγονότων. Το γενικευτικό χαρακτηριστικό της φαντασίας είναι μια μεγάλη βοήθεια στη διαμόρφωση της νοητικής γνώσης, των βασικών οικολογικών εννοιών. Οι προσωπικές αντιλήψεις είναι εικόνες συγκεκριμένων αντικειμένων στο περιβάλλον. Αυτές οι εικόνες αντιπροσωπεύουν συγκεκριμένα αντικείμενα, όπως ένα δέντρο, έναν δρόμο, μια γέφυρα, ένα ρέμα, ένα κανάλι, έναν δρόμο, μια γειτονιά. Οι ιδιωτικές εικόνες αντικατοπτρίζουν επίσης τη φύση του δρόμου ή της γειτονιάς και τις ζωές των ανθρώπων. Ως αποτέλεσμα, το μυαλό του παιδιού παράγει ογκώδη ή διαστατικά, έγχρωμα ή άχρωμα, καθαρά ή αδιάκριτα σχήματα ορισμένων περιοχών και αυτή η διαδικασία γίνεται πιο ξεκάθαρη με το χρόνο και την εμπειρία.