Συντάξεις-Ασφαλιστικό: Ζήτημα Ευρωπαϊκής νομιμότητας θέτουν για τα μέτρα οι Οικολόγοι Πράσινοι
Ζήτημα ευρωπαϊκής νομιμότητας για τις περικοπές στις χαμηλές συντάξεις και μισθούς αλλά και για τη βασική φιλοσοφία των αλλαγών στο ασφαλιστικό θέτουν οι Οικολόγοι Πράσινοι στο ευρωκοινοβούλιο. Το θέμα έχει ευρύτερη πολιτική σημασία, καθώς το μνημόνιο που επιβάλλει τα μέτρα υπογράφουν όχι μόνο από η ελληνική κυβέρνηση και το Δ.Ν.Τ. αλλά και η ίδια η Κομισιόν.Με γραπτές ερωτήσεις του Μιχάλη Τρεμόπουλου επισημαίνονται:
- Η σύγκρουση των περικοπών στις χαμηλότερες συντάξεις και μισθούς με το άρθρο 9 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ε.Ε. (πρόκειται για την ιδρυτική Συνθήκη της Ρώμης, όπως ισχύει σήμερα) που επιβάλλει να συνεκτιμώνται πάντα οι απαιτήσεις για κοινωνική προστασία και καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού.
- Η ουσιαστική κατάργηση της τριμερούς κρατικής χρηματοδότησης των ασφαλιστικών φορέων (που προβλέπεται από την 102 Διεθνή Σύμβαση Εργασίας), με την πρόβλεψη για πλήρη ανταποδοτικότητα του συνόλου των εισφορών και τον περιορισμό της δημόσιας παρέμβασης αποκλειστικά σε ελάχιστο εισόδημα προνοιακού χαρακτήρα για τους πιο ευάλωτους ηλικιωμένους.
«Με το γνωστό Μνημόνιο φαίνεται ότι έχουν επιβληθεί μέτρα που ταιριάζουν με τις κλασσικές συνταγές του Δ.Ν.Τ., όχι όμως και με την ευρωπαϊκή νομιμότητα», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Αρκετά σημεία παραβιάζουν Διεθνείς Συμβάσεις, ακόμη και τις ίδιες τις ιδρυτικές συνθήκες της Ε.Ε. Η συνυπογραφή τέτοιων μέτρων από την Κομισιόν, δημιουργεί τεράστιο πολιτικό ζήτημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όταν η Κομισιόν, ως θεσμικός Φύλακας των Συνθηκών, τις παραβιάζει από μόνη της, τότε υποσκάπτει τα ίδια τα θεμέλια της Ευρώπης.
Οι σημερινές ερωτήσεις μας αποτελούν μόνο την αρχή της διερεύνησης που σκοπεύουμε να προωθήσουμε. Έχοντας επανειλημμένα καταγγείλει παρανομίες των ελληνικών κυβερνήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δε μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί όταν επίσημα τα ευρωπαϊκά όργανα κάνουν το ίδιο στη χώρα μας. Η πρόσφατη πρόταση του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ εκ μέρους των Πράσινων, να εμπλακεί η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας ως εγγυητής από την πλευρά των εργαζομένων, είναι παραπάνω από επίκαιρη».
(ακολουθεί το κείμενο των δύο ερωτήσεων)
Θέμα: Συμβατότητα του Μνημονίου Ελλάδας-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. με τη Συνθήκη Λειτουργίας της Ε.Ε.
Το άρθρο 9 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1) υποχρεώνει την Ένωση να συνεκτιμά, κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή των πολιτικών και των δράσεων της, «τις απαιτήσεις που συνδέονται με τη διασφάλιση της κατάλληλης κοινωνικής προστασίας (και) με την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού».
Πρόσφατη έκθεση της EUROSTAT (2) αναφέρει ότι μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού διατρέχει κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. 14% των εργαζομένων βρίσκονταν το 2009 σε άμεσο κίνδυνο φτώχειας, ενώ στις ηλικίες άνω των 65 ανάλογο κίνδυνο διατρέχουν 21% των ανδρών και 25% των γυναικών.
Από τις περικοπές που επιβλήθηκαν στην ελληνική κυβέρνηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (3) εξαιρέθηκαν πλήρως μόνο συντάξεις κάτω των 400 ευρώ μηνιαίως (€ 5.600 ετησίως), αρκετά κάτω από το όριο της φτώχειας που για την Ελλάδα εκτιμάται μεταξύ € 6.100 (2) και € 7.560 (4) σε ετήσια βάση για μονομελή νοικοκυριά. Μέτρα του ίδιου πακέτου περιορίζουν περαιτέρω την αγοραστική δύναμη μισθών και συντάξεων μέσω αυξήσεων στο Φ.Π.Α. και μέτρων συμπίεσης των μισθών, εκθέτοντας ακόμη μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
- Συνεκτιμήθηκαν, κατά το σχεδιασμό των μέτρων για την Ελλάδα, οι απαιτήσεις διασφάλισης της κατάλληλης κοινωνικής προστασίας και καταπολέμησης του κοινωνικού αποκλεισμού όπως επιβάλλει το άρθρο 9 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ε.Ε.; Σε ποια επίσημα έγγραφα της Επιτροπής αποτυπώνεται αυτή η συνεκτίμηση, αν έγινε;
- Είναι συμβατά τα μέτρα συμπίεσης των κατώτατων μισθών του ιδιωτικού τομέα με την επιβαλλόμενη από τη Συνθήκη ανάγκη κοινωνικής προστασίας του 14% των εργαζομένων, που βρίσκονταν σε άμεσο κίνδυνο φτώχειας ήδη πριν τη λήψη των μέτρων;
Θέμα: Συμβατότητα του Μνημονίου Συνεννόησης με την Ελλάδα με τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας
Η Διεθνής Σύμβαση Εργασίας 102 (1), που έχει κυρωθεί από την Ελλάδα και τις περισσότερες χώρες μέλη της Ε.Ε. προβλέπει κοινωνική ασφάλιση του πληθυσμού με τριμερή χρηματοδότηση από δημόσιους πόρους και εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων. Το ελληνικό σύνταγμα, όπως και τα συντάγματα των υπόλοιπων χωρών μελών, αποκλείει τη μεταγενέστερη τροποποίηση κυρωμένων διεθνών συμβάσεων με μεταγενέστερο εθνικό νόμο.
Με το Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής (2), που υπογράφτηκε στις 3 Μαΐου 2010 μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης αφενός και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αφετέρου, επιβάλλονται ριζικές αλλαγές στο ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα. Με τις αλλαγές αυτές καταργείται πρακτικά εφεξής η κρατική χρηματοδότηση για το ασφαλιστικό σύστημα και περιορίζεται στην προνοιακού χαρακτήρα «εισαγωγή εγγυημένου εισοδήματος για τους ηλικιωμένους για την προστασία των πιο ευάλωτων ομάδων, συμβατό με τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών».
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
- Αναγνωρίζει την ανάγκη να είναι σύμφωνες με τα συντάγματα των χωρών μελών και τις κυρωμένες Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας οι ρυθμίσεις που επιβάλλει σε χώρες μέλη που προσφεύγουν στο Μηχανισμό Στήριξης; Κατέβαλε τέτοιες προσπάθειες στην περίπτωση της Ελλάδας;
- Αποδέχεται την πρόταση που είχε καταθέσει εκ μέρους των Πράσινων/EFA ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ στην ολομέλεια του ευρωκοινοβουλίου στις 5.5.2010 (3) για εμπλοκή της Διεύθυνσης Απασχόλησης της Κομισιόν και του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας στο σχεδιασμό των μέτρων;
Σχόλια