Οι Oικολόγοι Πράσινοι καταψήφισαν την έκθεση Belet για την ασφάλεια των εξορύξεων

Μια χαμένη ευκαιρία για ισχυρούς ευρωπαϊκούς κανόνες στις υπεράκτιες εξορύξεις υδρογονανθράκων

Οι Πράσινοι καταψήφισαν την έκθεση Belet για την ασφάλεια των εξορύξεων

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε με ψήφους 527 υπέρ, 103 κατά και 13 αποχές νέα νομοθεσία σχετικά με τις εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι Πράσινοι εξέφρασαν τη λύπη τους για τη χαλαρότητα των ρυθμίσεων που περιέχει η τελική νομοθετική συμφωνία.

Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε σχετικά:

«Η νομοθεσία αυτή διαμορφώθηκε με αφορμή την καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού. Κατ’αρχήν είναι θετικό ότι θεσπίστηκε ευρωπαϊκή νομοθεσία εκεί που ουσιαστικά έλειπε σε έναν τομέα που είναι ικανός να προκαλέσει ανεπανόρθωτες περιβαλλοντικές καταστροφές με ανυπολόγιστες οικονομικές συνέπειες. Είναι επίσης θετικό ότι τελικώς συμπεριλήφθηκαν ρυθμίσεις για τη δημόσια διαβούλευση, για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των επεμβάσεων σε περίπτωση ατυχήματος, για τη εκπόνηση εκθέσεων για μεγάλους κινδύνους καθώς και για τη διαμόρφωση στάνταρντς για την κατασκευή και τον εξοπλισμό κινητών πλατφορμών υπεράκτιων εξορύξεων.  

Όμως η νομοθεσία που τελικά εγκρίθηκε αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα σημερινά κενά στους κοινοτικούς κανόνες για την υπεράκτια εξερεύνηση, ιδίως όσον αφορά την ευθύνη για τα ατυχήματα και τις

ανεξάρτητες αξιολογήσεις της ασφάλειας των εγκαταστάσεων. Παραλείπει επίσης να επιβάλλει για ένα μορατόριουμ στις γεωτρήσεις σε ευαίσθητες περιοχές που είτε είναι γεωλογικά ασταθείς, είτε οι επιπτώσεις των εξορύξεων στις παράκτιες κοινότητες και το θαλάσσιο περιβάλλον θα είναι καταστροφικές (όπως η Αρκτική), είτε σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από σημαντική τουριστική δραστηριότητα.

Η απουσία μιας ουσιαστικής δομής εποπτείας της ΕΕ είναι ακόμα ένα σημαντικό μειονέκτημα σε σχέση με τη διασφάλιση της ασφάλειας των υπεράκτιων εξερευνήσεων δεδομένου του διασυνοριακού χαρακτήρα των σχετικών κινδύνων. Δυστυχώς δε θα δοθεί καμία αρμοδιότητα εποπτείας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της Θάλασσας και ο ρόλος του θα περιορίζεται κυρίως σε δράσεις μετά από ένα ατύχημα.

   

Η νομοθεσία επίσης αποτυγχάνει να διασφαλίσει ότι οι εταιρίες που πραγματοποιούν υπεράκτιες εξορύξεις έχουν την πλήρη νομική και οικονομική ευθύνη για τυχόν ζημιές που θα προκύψουν από ατυχήματα. Καθοριστικής σημασίας είναι η έλλειψη διατάξεων για τη θέσπιση χρηματοδοτικού μηχανισμού ασφαλείας, στον οποίο οι εταιρίες θα πρέπει να συνεισφέρουν χρήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη ζημιών σε περίπτωση ατυχήματος.»